Techniki osteopatyczne

Osteopatia jest metodą oddziaływania manualnego poprawiającego normalne funkcjonowanie całego ciała, którego własna zdolność do regeneracji może zostać lepiej wykorzystana. Dlatego osteopata stara się określić każdą utratę ruchomości zarówno w układzie mięśniowo-szkieletowym, trzewnym i czaszkowo-krzyżowym czyli w całym organizmie. Lecząc wykryte zaburzenia mobilności przywraca integralność strukturalną w całym ciele.

Zajmujemy się między innymi:

Osteopatią strukturalną: dyskopatia poszczególnych odcinków kręgosłupa, zwyrodnienia stawów kręgosłupa oraz stawów obwodowych, bóle przeciążeniowe, bóle kręgozmykowe, bóle głowy różnego pochodzenia, uszkodzenia tkanek miękkich (mięśniowo-powięziowe, ściegin, więzadeł, torebek stawowych), nawracające problemy z łąkotkami, i inne.

Osteopatią czaszkowo – krzyżową: bóle migrenowe, problemy stawu skroniowo-żuchwowego, nadpobudliwość u dzieci, problemy psychosomatyczne, szumy w uszach, przewlekłe zapalenie zatok czaszkowych, problemami wynikającymi zaburzenia prawidłowego ukrwienia czaszki ( zatoki żylne), kolkach u dzieci, i inne.

Osteopatią wisceralną ( trzewną): terapia zaburzeń trzewnych – przepuklina rozworu przełykowego, zaburzeń somatyczno-trzewnych, objawami ptozy (opadnięcia) żołądka, nerki, problemy trawienne, skoliozy wynikające z zaburzeń trzewnych

 

PNF w skoliozach

PNF jest jedną z metod do pracy u pacjentów ze skoliozą. Terapeuta na podstawie analizy skrzywienia (jednołukowa lub dwułukowa skolioza) wybiera odpowiednie wzorce ruchowe, aby uzyskać korekcję kręgosłupa w trzech płaszczyznach

Terapia jest prowadzona w wielu pozycjach wyjściowych i z wykorzystaniem np. taśm theraband, piłek co ma na celu utrwalenie osiągniętej korekcji i przygotowanie dziecka do wykonywania codziennych aktywności przy optymalnie skorygowanym kręgosłupie.

Warunkiem sukcesu podjętej terapii jest zaangażowanie dziecka i rodziny w terapię i codzienne wykonywanie zaleconych ćwiczeń w domu.

 

Komputerowa diagnostyka stóp oraz wkładki ICB

Podstawowym narzędziem służącym do diagnostyki stóp jest komputerowa platforma zwana podobaroskopem badająca rozkład nacisku na podeszwową stronę stopy. Na macie diagnostycznej możemy badać obciążenia stóp podczas stania (badanie statyczne) i podczas chodu (badanie dynamiczne).

Badanie statyczne stóp -pozwala na ocenę wad stóp, rozkładu obciążeń na stopach oraz analizę stabilometryczną ciała, dzięki czemu możliwa jest ocena postawy wraz ze środkiem ciężkości.

Badanie dynamiczne chodu – komputerowa analiza chodu pozwala nam na analizę każdego kroku od momentu wybicia przez przetaczanie do postawienia stopy na podłożu i rozpoczęciu kolejnego kroku. Na tej podstawie można określić czy nasz wzorzec chodu jest prawidłowy. Nieprawidłowe stawianie stóp podczas chodu może powodować przeciążenia, a w konsekwencji bóle stóp, kolan, bioder i kręgosłupa.

System termoplastycznych wkładek ortopedycznych ICB MEDICAL został opracowany w Australii przez specjalistów (lekarzy podiatrów i biomechaników) i jest wynikiem wieloletnich badań medycznych.

Prawidłowa korekcja wady odbywa się w trakcie jednej wizyty w butach pacjenta na podstawie badania wykonanego przez specjalistę.

Wkładka ICB MEDICAL jest termoformowalna na całej długości, grubości i szerokości (za pomocą pistoletu termicznego w temperaturze 300-600°C), co daje możliwość terapeucie realizacji każdego planu na wkładkę korekcyjną lub odciążającą (system posiada również całą gamę dodatków umożliwiających wykonanie złożonych aplikacji na wkładce).

Istnieje możliwość wielokrotnej zmiany kształtu wkładki, co umożliwia np korekcję etapową (np w celu ochrony stawów kolanowych), lub dalszą terapię wkładką po uzyskaniu wstępnych efektów (np po wizycie kontrolnej).

Materiał EVA o opatentowanej zamkniętej strukturze (bez pęcherzyków powietrza) z którego wykonana wkładka ortopedyczna, posiada pamięć kształtu, co umożliwia wykonywanie odbarczeń czasowych na wkładce (np przy bolesnych modzelach, zapaleniu rozcięgna podeszwowego – ostrogi piętowej). Po połączonej terapii (fizykoterapia, rehabilitacja, wkładka), wystarczy ponownie podgrzać strumieniem powietrza (ok 500 ºC) fragment wkładki aby przywrócić jej pierwotny kształt, pozostawiając prawidłową korekcję pięty.

Szeroki wachlarz możliwości doboru odpowiedniej wkładki – występują w 5 stopniach twardości (dobór w zależności od wagi pacjenta, oraz rodzaju dysfunkcji).

Opatentowana przez ICB MEDICAL podwójna gęstość – wkładki w różnych miejscach powierzchni mają rożną twardość – tam gdzie wymagane jest wsparcie, materiał jest bardziej gęsty (sztywniejszy), w innych miejscach gdzie gdzie niezbędny jest komfort, materiał ma mniejszą gęstość (jest bardziej miękki, komfortowy).

Możliwość doboru wkładki powlekanej z zewnątrz tkaniną (np do półbutów), w 2/3 długości (np do balerinek), specjalnych do damskich butów na obcasach, sportowych dla aktywnych, czy specjalnych dla dzieci, czy bardzo miękkich – komfortow ych dla osób starszych lub tego wymagających.

 

Terapia falą uderzeniową

TERAPIA FALĄ UDERZENIOWĄ jest nieinwazyjnym nowoczesnym rozwiązaniem pozwalającym na leczenie przewlekłego bólu występującego w układzie mięśniowo-szkieletowym. Fale uderzeniowe są falami akustycznymi przenoszącymi energię w bolące miejsce. Fala uderzeniowa ma zastosowanie w fizjoterapii, ortopedii i medycynie sportowej, w schorzeniach takich jak m.in.: zespół bolesnego barku, łokieć tenisisty/golfisty, bóle kręgosłupa, ból ścięgna Achillesa, zapalenia ścięgien.

Proces leczenia oraz regeneracji ścięgien i tkanki miękkiej następuje dzięki poprawie metabolizmu i mikrocyrkulacji, zmniejszeniu napięcia mięśni i zahamowaniu skurczów, usuwaniu z chorej tkanki szkodliwych substancji (zwapniałe złogi, kwas mlekowy) oraz zwiększeniu produkcji kolagenu niezbędnego do odbudowy uszkodzonych tkanek. Działanie w tym zakresie zapewnia doskonałe warunki do przyspieszonej regeneracji, dzięki czemu zostaje przywrócona prawidłowa funkcja organizmu, a ból jest wyeliminowany.

Fala uderzeniowa to skuteczna terapia bólu i powrót do sprawności. Fala uderzeniowa ma również zastosowanie w walce z cellulitem, dzięki aplikacji przy wykorzystaniu specjalistycznej nakładki. Jest innowacyjnym rozwiązaniem do bezinwazyjnego ujędrniania skóry, pozwalającym na skuteczną redukcję cellulitu, a także zmniejszenie widocznych blizn i rozstępów.

Główne wskazania do terapii falą uderzeniową:

•  •  ostroga piętowa
•  •  zapalenie powięzi podeszwowej stopy
•  •  ból ścięgna Achillesa
•  •  ból ścięgien rzepki (kolano skoczka)
•  •  ból i zapalenia w przyczepach ścięgien
•  •  bóle st.barkowych ze zwapnieniami lub bez
•  •  zapalenie nadkłykcia (łokieć tenisisty, łokieć golfisty)
•  •  staw rzekomy

Przeciwwskazaniem do zabiegu Fali Uderzeniowej jest:

•  •  aktywna choroba nowotworowa
•  •  hemofilia
•  •  częste stosowanie dużych dawek antykoagulantów
•  •  zawał serca w okresie 3mcy od jego wystąpienia

Suche igłowanie

suche igłowanie – (dry needling) to nowatorski zabieg polegający na terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych za pomocą igieł akupunkturowych  zazwyczaj o grubości 150-300 mikrometrów i długości od 15-50mm. Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (MPPS) mogą pojawiać się w okolicach brzuśca mięśniowego, w powięziach, na przebiegu włókien mięśniowych powierzchownych i głębokich. Główną przyczyną powstania MPPS są przeciążenia układu ruchu, urazy, naciągnięcia, długotrwała praca statyczna. Duży wpływ ma także stres, napięcie emocjonalne, problemy metaboliczne, niedobór witamin i mikroelementów (w szczególności witamin z grupy B oraz magnezu).

PUNKTY SPUSTOWE

Można podzielić na aktywne-to takie, które powodują ból w spoczynku nasilający się w trakcie skurczu i rozciągania mięśnia oraz nieaktywne-to takie, które nie powodują bólu w spoczynku, ale w wyniku nacisku wyczuwalna jest ich obecność. Cecha charakterystyczna punktów spustowych jest fakt, że ból może być odczuwalny w odległym miejscu od źródła oraz może mieć charakter parestezji. Może także towarzyszyć reakcja drżeniowa (drżenie mięśnia na krótkim odcinku, zanikające w odległości niewielkiej odległości od miejsca, w którym powstało), w wyniku prześlizgnięcia się palcami po tym paśmie).

Suche igłowanie polega na zlokalizowaniu punktu spustowego wbiciu igły w zlokalizowany punkt i wywołaniu reakcji drżeniowej. W trakcie całego procesu staramy się maksymalnie zredukować reakcję drżeniową na wbicie igły.  Terapia jest tym skuteczniejsza im celniej zlokalizujemy punkt spustowy i precyzyjnie trafimy igłą. Po wyciągnięciu igły punkt możemy opracować za pomocą terapii mięśniowo-powięziowej.

 Suche igłowanie

Z pozoru przypomina zabieg akupunktury, ale jedynym podobieństwem są igły, których używamy do nakłuwania punktów spustowych. W tradycyjnej akupunkturze działamy w celu poprawy przepływu energii w kanałach energetycznych poprzez nakłuwaniu meridianów. Natomiast w suchym igłowaniu naszym celem jest lokalizacja mięśniwo-powięziowych punktów spustowych.

Typową reakcja pozabiegową na suche igłowanie mogą być siniaki, lub 1-2 dniowa przeczulica i bolesność miejsca nakłuwanego.

Wskazania do suchego igłowania

•  •  mięśniowo-powięziowe punkty spustowe
•  •  rwa kulszowa
•  •  dyskopatia
•  •  bóle głowy
•  •  migreny
•  •  zespół łokcia tenisisty
•  •  rekonstrukcja więzadła krzyżowego
•  •  endoproteza stawu biodrowego

Przeciwwskazania do suchego igłowania

•  •  żylaki
•  •  zakrzepica
•  •  owrzodzenia
•  •  różnego rodzaju
•  •  niezdiagnozowane złamania
•  •  osteoporozę
•  •  miejscowe i ogólne uszkodzenia skóry
•  •  infekcje
•  •  obrzęki limfatyczne
•  •  gorączkę, a także zbyt duży ból podczas terapii.

Kinesiology Taping

Ciało człowieka posiada swój własny system regeneracji, który pomaga nam szybciej wracać do zdrowia.

Taping medyczny opiera się właśnie na działaniu tego systemu; ulepszając go poprzez aktywację układów neurologicznego i krążenia.

Mięśnie człowiekowi nie są potrzebne tylko do przemieszczania się i dźwigania ciężaru ciała, kontrolują one krążenie żylne i limfatyczne. To właśnie z tego powodu zaburzenia funkcji mięśni mogą dawać objawy wielo systemowe.

Terapeuci z Japonii i Korei odkryli, iż można aktywować naturalny proces powrotu do zdrowia używając elastycznych plastrów, dzięki ich zaangażowaniu wykształcił się nowy sposób leczenia schorzeń nerwowych, mięśniowych, narządowych.

Mięśnie bezustannie kurczą się i rozciągają w swoim zakresie. Kiedy natomiast nadmiernie się rozciągają bądź kurczą (np. poprzez podniesieniem zbyt dużego ciężaru) dochodzi do urazów, co prowadzi do powstawania ognisk zapalnych. Kiedy w mięśniu wytwarza się zapalenie obserwujemy także obrzęk, sztywność i zmęczenie, przestrzeń pomiędzy mięśniem a skórą ulega zmniejszeniu uciskając na naczynia limfatyczne. Zwężenie w efekcie doprowadza do ucisku na receptory bólowe znajdujące się w skórze wywołując ból.

Plastry podnosząc skórę, zwiększają tą przestrzeń co działa przeciwbólowe i wzmaga przepływ limfy.

Właściwości plastrów medycznych:

•  •  Może się rozciągać 130-140% swojej długości spoczynkowej
•  •  Rozciąga się tylko na długość
•  •  Grubość plastra jest taka sama jak ludzkiej skóry
•  •  Na plastrach nie ma maści ani lekarstw
•  •  Można je nosić przez kilka dni, są wodoodporne

W zależności od celu, jaki chcemy osiągnąć musimy się zastanowić czy rozciągać plaster i ewentualnie jak mocno, czy nie.

Warto pamiętać, iż dla uszkodzonych mięśni naklejany plaster jest nie rozciągnięty. W takim przypadku zamiast plastra naciągamy skórę w miejscu uszkodzenia. Osiągamy to poprzez rozciągnięcie mięśnia i stawów w tym rejonie.

W tej technice skóra jest podniesiona, co umożliwia poprawę krążenia krwi i płynów limfatycznych pod jej powierzchnia. Kiedy mamy do czynienia z uszkodzonym stawem czy więzadłem plaster powinien być rozciągnięty zanim nakleimy go na skórę. Zniszczone stawy, więzadła nie są w stanie spełniać swoich funkcji wiec zdaj ą się na rozciągnięty dla korekcji plaster. W zależności od urazu taśma będzie bardziej lub mniej rozciągnięta, co nie oznacza, że technika ulegnie zmianie. Podstawowa zasada przy plastrowaniu osłabionych mięśni jest: umieścić plaster dookoła mięśnia, zaczynając od przyczepu początkowego, podążając wzdłuż i kończąc na jego przyczepie końcowym.

Aby zapobiegać drętwieniu i nadmiernym skurczom, plaster powinien być naklejony od przyczepu końcowego do początkowego. Ważne jest także, aby w każdym przypadku rozciągać skórę przed naklejeniem plastra. Szczególnie ważne jest to przy bólu mięśniowym, bez wcześniejszego naciągnięcia skóry, metoda nie będzie przynosić spodziewanych rezultatów.

Terapia Przeciwobrzękowa

Głównym celem kompleksowej terapii przeciwobrzękowej jest poprawa jakości życia pacjenta, którą można osiągnąć poprzez redukcję obrzęku, zmniejszenie zwłóknienia tkanek oraz poprawę zakresu ruchomości stawów.

Terapia składa się z dwóch faz:

FAZA I (intensywna) w tej fazie najważniejsza jest maksymalna redukcja obrzęku. W tym celu stosuje się manualny drenaż limfatyczny, kompresjoterapię oraz presoterapię. Czas jej trwania jest zależny od stopnia zaawansowania obrzęku.

FAZA II (utrwalająco- optymalizująca) celem jest utrwalenie i utrzymanie efektów, które uzyskano w fazie I za pomocą m.in. kompresjoterapii (terapia przy użyciu elastycznych materiałów uciskowych). Ze względu na przewlekły charakter obrzęku limfatycznego ta faza trwa przez całe życie.

Elementami kompleksowej terapii przeciwobrzękowej to: manualny drenaż limfatyczny w podejściu osteopatycznym oraz kompresjoterapia.

Wskazania do terapi:

•  •  obrzęk limfatyczny oraz zastoje żylne
•  •  profilaktyka przeciwobrzękowa u osób leczonych z powodu nowotworów
•  •  obrzęk pourazowy
•  •  obrzęk lipidowy
•  •  obrzęk cykliczno- idiopatyczny
•  •  niewydolność żylna
•  •  okres po zabiegach chirurgicznych
•  •  okres po długotrwałym unieruchomieniu
•  •  Przeciwwskazania do terapii:
•  •  każdy ostry stan zapalny
•  •  ostre zakrzepowe zapalenie żył (wliczając okres 2-4 tygodni po wyleczeniu)
•  •  zakrzepica żył głębokich
•  •  znaczna niewydolność serca
•  •  zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego
•  •  zespół nerczycowy i inne stany niedoboru białka w organizmie
•  •  niejasne przyczyny obrzęku

Fizjoterapia uroginekologiczna

Fizjoterapia uroginekologiczna koncentruje się na nieinwazyjnym, zachowawczym leczeniu problemów kobiecych natury intymnej. W okresie ciąży, porodu i połogu występuje szereg czynników, które predysponują do zaburzeń okolicy tzw. dna miednicy.
Nieprawidłowe funkcjonowanie mięśni dna miednicy (hipotonia lub hipertonia) może skutkować m.in. problemami z trzymaniem moczu, gazów, kału. Człowiek nie panuje nad swoimi potrzebami. U kobiet ciężarnych i po porodach naturalnych mięśnie te są osłabione, rozciągnięte, często skutkiem tego jest problem nietrzymania moczu.